Με την αντισυνταγματική τροπολογία
(άρθρο 36, Ν.4489/2017), την οποία ψήφισε η
κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ, συνδέεται η αξιολόγηση με τις κρίσεις προϊσταμένων και τίθεται μια
ακόμα προθεσμία για την ολοκλήρωσή της. Η κυβέρνηση καταργεί άρθρα και
διατάξεις δικών της νόμων, προκειμένου να περάσει η αξιολόγηση.
Σε σύγκρουση με τις
διεθνείς συμβάσεις
(87/1948, 98/1949) και το Ν. 1264/82, καταστρατηγεί τις συνδικαλιστικές
ελευθερίες, θεσμοθετεί κριτήριο
για την ανέλιξη σε θέση ευθύνης τη συμμετοχή ή μη σε απεργία και ανοίγει
θεσμικά έναν επικίνδυνο δρόμο που μας γυρίζει πίσω σε μαύρες εποχές.
Τι προβλέπει η τροπολογία και η
εγκύκλιος που βγήκε την Τετάρτη 27.9.2017:
·
Δε συνδέει, όπως λεγόταν, την κινητικότητα με την αξιολόγηση.
·
Τα έντυπα αξιολόγησης,
που οι υπηρεσίες υποχρεώνονταν να τα παραλαμβάνουν (πληρώνοντας μάλιστα) από το
Εθνικό Τυπογραφείο και μοιράζονταν από τους προϊστάμενους, πλέον θα μπορεί
κανείς να τα βρει ακόμα κι από το ιντερνέτ.
Γιατί; Για να παρακαμφθούν προϊστάμενοι
και διευθυντές που συμμετείχαν
στην απεργία-αποχή και δεν προχωρούσαν τη διαδικασία.
·
Ο δήθεν “δημοκρατικός”
και “συμμετοχικός” χαρακτήρας της αξιολόγησης πάει περίπατο.
Δεν καταθέτει έντυπο ο
αξιολογούμενος και δεν πάει στην περίφημη “συμβουλευτική συνέντευξη” έως την
Δευτέρα 2 Οκτωβρίου; Δεν πειράζει. Καταργούν το αντίστοιχο άρθρο του νόμου και
ο αξιολογητής Α’ μπορεί να τον αξιολογήσει χωρίς αυτά τα… περιττά στοιχεία. Δεν
αξιολογεί ο αξιολογητής Α’ έως τις 12 Οκτωβρίου; Ούτε αυτό πειράζει. Αξιολογεί
ο αξιολογητής Β’ έως 23 Οκτωβρίου, που κατά τεκμήριο δεν έχει δει ποτέ τον
αξιολογούμενο. Ας αξιολογήσει όποιος να ’ναι, αρκεί να επιβληθεί η
αξιολόγηση.
·
Υποτίθεται ότι η
αξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν “μη τιμωρητικού χαρακτήρα”; Πάει κι αυτό. Όσοι προϊστάμενοι
– διευθυντές συμμετέχουν στην απεργία-αποχή, αποκλείονται από την επόμενη
διαδικασία επιλογής προϊσταμένων.
Αν κάτι αποδεικνύει αυτή η
τροπολογία είναι τη μεγάλη συμμετοχή όχι μόνο των απλών εργαζομένων στην
απεργία-αποχή, αλλά και των προϊσταμένων – διευθυντών. Γι’ αυτό και με αυτήν στοχοποιούνται.
- Ήδη, η αξιολόγηση ήταν
συνδεδεμένη με τις επιλογές προϊσταμένων. Αποτελούσε ένα από τα κριτήρια
επιλογής τους, σύμφωνα με το νόμο 4369/2016.
Στο νόμο αυτό προβλέπεται
ότι, στην πρώτη εφαρμογή του (όποτε κι αν γίνει αυτή καθώς μέχρι τώρα
βλέπουμε μόνο αυθαίρετες τοποθετήσεις προϊσταμένων, οι οποίοι καλούνται μάλιστα
να αξιολογήσουν), δεν θα ληφθεί υπόψη το κριτήριο
αυτό (της αξιολόγησης).
Ο Ν. 4369/2016 έβαζε κι ένα
“ορθολογικό” πλαίσιο: για να μετρήσει το κριτήριο, πρέπει να τρέξει δύο
φορές η αξιολόγηση με το νέο σύστημα, ώστε να μετρήσει ο μέσος όρος των βαθμολογιών των υποψηφίων
προϊσταμένων (άρθρο 29).
- Με την τροπολογία τα πράγματα
αλλάζουν, «για να συμμορφωθούν με τας
υποδείξεις… οι προϊστάμενοι – διευθυντές» και να σπάσουν το ενιαίο
μέτωπο ενάντια στην αξιολόγηση και τις λοιπές
μνημονιακές προτεραιότητες. Όποιος
κατέχει ήδη θέση προϊσταμένου
και δεν αξιολογηθεί, αποκλείεται
από τις επόμενες κρίσεις. Ο αποκλεισμός δεν αφορά όποιον δεν είναι προϊστάμενος
και καταθέσει τα χαρτιά του για
να πάρει τέτοια θέση. Περίεργο και ελαφρώς… άνισο; Εξηγείται:
Ο στόχος είναι οι
σημερινοί προϊστάμενοι να κάνουν την αξιολόγηση. Αυτοί πρέπει να «στριμωχτούν», οι υπόλοιποι δεν
ενδιαφέρουν.
- Εδώ προκύπτει όμως ένα
παράδοξο: Η αξιολόγηση
υποτίθεται ότι είχε στόχο να προχωρήσουν οι πιο «άξιοι» (ό,τι κι αν σημαίνει
αυτό, για όσους όμως πιστεύουν στην αξιοκρατία της αξιολόγησης, αυτό είχε μια
λογική: κάποιος με 10 θα είχε προβάδισμα έναντι κάποιου με 5). Με τον
αποκλεισμό όσων υποψήφιων ήδη προϊσταμένων δεν έχουν αξιολογηθεί και
αξιολογήσει, προκρίνονται εκείνοι που αξιολογήθηκαν, ανεξαρτήτως βαθμολογίας.
Δεν ενδιαφέρει δηλαδή αν κάποιος έχει πάρει ακόμα και κάτω από τη
βάση, κάνει για
προϊστάμενος, διευθυντής και γενικός διευθυντής, αρκεί να έχει πει ναι στην
απεργοσπασία, να έχει αποδεχθεί τις προτεραιότητες της κυβέρνησης και των μνημονίων.
Θεωρητικά, και μιλώντας πάντα στη βάση της λογικής που διαφημίζεται σαν αξιοκρατία,
μπορεί το δημόσιο να γεμίσει με προϊστάμενους βαθμολογημένους ως
«ακατάλληλους» (αυτό λέει η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ βαθμολογική κλίμακα).
Με αυτή την τροπολογία η
ιδέα μιας διαφορετικής αντίληψης για την
αξιολόγηση στο Δημόσιο υφίσταται βαρύτατο και πιθανά ανεπανόρθωτο πλήγμα, αφού
σ’ αυτή ενσωματώνονται οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις για το Δημόσιο και τους
εργαζόμενους και «επιβραβεύονται» νοοτροπίες, που πρωτοεμφανίστηκαν με την
αντιμεταρρύθμιση Μητσοτάκη.
Η τροπολογία δεν πρέπει να
εφαρμοστεί. Η συμμετοχή σε απεργία δεν μπορεί να αποτελεί εμπόδιο για τη
συμμετοχή υπαλλήλου σε διαδικασίες κρίσεις προϊσταμένων.
· Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά την
απεργία - αποχή που επαναπροκήρυξε η ΑΔΕΔΥ και η Ομοσπονδία μας.
· Καλούμε τα στελέχη να μείνουν στην ίδια πλευρά με όλους εμάς και να
υπερασπίσουμε όλοι μαζί την εργασία και το δημόσιο στην υπηρεσία του λαού.
Άλλωστε κανένας δεν έχει δικαίωμα
να επικαλεστεί τη «σωτηρία» της θέσης του, πατώντας πάνω στη δουλειά και τα δικαιώματα
των άλλων καταστρέφοντας την κοινή βάση όλων μας, υλοποιώντας διάταξη που είναι
προδήλως αντισυνταγματική, όπως φαίνεται και από τις
γνωμοδοτήσεις δύο πανεπιστημιακών, του κ. Πάνου Λαζαράτου,
Καθηγητή Διοικητικού Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών και του κ. Αριστείδη
Καζάκου, Ομότιμου Καθηγητή Εργατικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς και της δικηγόρου –εργατολόγου
κ. Μαρίας Τσίπρα.
· Συμμετέχουμε στις μαχητικές πρωτοβουλίες την Τρίτη, 3 Οκτωβρίου 2017,
ημέρα δράσης σε όλη τη χώρα, κατά της
απεργοσπαστικής τροπολογίας και της εφαρμογής της αξιολόγησης.
· Συγκεντρώνουμε και καταθέτουμε τις δηλώσεις συμμετοχής στην απεργία -
αποχή στο Σύλλογο ή στις γραμματείες των υπηρεσιών, με πρωτόκολλο και οι συνάδελφοι κρατούν το πρωτόκολλο για κάθε
μετέπειτα χρήση.