Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 2019



Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τότε που κηρύχθηκε η έξοδος από τα Μνημόνια. Αυτό ακούγεται εντελώς ειρωνικά στα αυτιά των εργαζομένων. Οι χίλιοι και πλέον νόμοι και οι ρυθμίσεις των μνημονίων ισχύουν, ενώ οι δεσμεύσεις, του «μεταμνημονιακού» μνημονίου ισχύουν τουλάχιστο μέχρι το 2060.
Η αυξημένη εποπτεία της τρόικας, οι αυτόματοι «κόφτες» δαπανών, τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, η φοροληστεία,  η αιμορραγία του λαού μας για το δυσβάσταχτο χρέος που δημιούργησαν οι τραπεζίτες και το κράτος είναι εδώ…..:. Όλα αυτά είναι αναγκαία μέτρα για να αυξηθεί η «ανταγωνιστικότητα», για να μας κάνουν τη χάρη να επενδύσουν στη χώρα μας.
 Η  ελαστική εργασία  έχει κυριαρχήσει  με τις συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης να καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος (είναι σταθερά πάνω από 55% για κάθε έτος από το 2015 και εξής). Ο μέσος μηνιαίος μισθός για όσους δουλεύουν με μερική απασχόληση είναι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα 400 ευρώ. Η συνολική απώλεια σε αμοιβές εργαζομένων με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φθάνει στο 21%. Οι δαπάνες για τη μισθοδοσία στο δημόσιο μειώθηκαν κατά 30,4% για την επταετία 2010-2016. Η μείωση των συντάξεων φθάνει στο 19,8% την ίδια περίοδο. Η ανεργία έχει εκτιναχθεί κατά 300 χιλ. σε σχέση με το 2009. Η σταδιακή αποκλιμάκωσή της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην μετανάστευση και στη συνταξιοδότηση. Ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων στο Δημόσιο έχει μειωθεί κοντά στο 30%.
Επιπλέον, ο δημόσιος τομέας βρίσκεται όλα αυτά τα χρόνια σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Αυτή δεν αφορά μόνο τις υποδομές και επιχειρήσεις που ξεπουλιούνται [λιμάνια (Πειραιάς, Θεσσαλονίκη), αεροδρόμια (14 περιφερειακά), τραίνα (ΤΡΑΙΝΟΣΕ), δρόμοι (Εγνατία Οδός, Ολυμπία Οδός), μονάδες της ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, κτλ]. Αφορά ακόμα και διοικητικές λειτουργίες του κράτους. Η μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Εσόδων σε Ανεξάρτητη Αρχή δεν θα αργήσει να φέρει τις ιδιωτικές εταιρίες στην είσπραξη φόρων. Η δημιουργία του Επόπτη Νομιμότητας των ΟΤΑ προβλέπει τη χρήση των ιδιωτών δικηγόρων στο έλεγχο νομιμότητας.
Ενώ τα σύννεφα μιας νέας οικονομικής κρίσης πυκνώνουν πάνω από την παγκόσμια οικονομία, και τα, ούτως ή άλλως, υπεραισιόδοξα σενάρια για την ανάπτυξη της Ελλάδας και τη δυνατότητά της να αποπληρώνει μόνη της τα δάνεια καίγονται από τις καπιταλιστικές αγορές, γίνεται πιο πιθανό οι εργαζόμενοι, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να κληθούν να πληρώσουν, ξανά, με τις δικές τους θυσίες, την αδυναμία του ελληνικού κεφαλαίου και του κράτους  να ξεφύγουν από την κρίση.
Και βέβαια όξυνση της οικονομικής κρίσης σημαίνει, όπως γνωρίζουμε καλά από την ιστορία, τη σύγκρουση ανάμεσα στους εκπροσώπους του κεφαλαίου για το μοίρασμα των αγορών και των κερδών. Οι συζητήσεις αυτών των ημερών με αφορμή το Μακεδονικό δεν μπορούν να κρύψουν από τα μάτια των εργαζομένων ότι η γενικότερη διεθνής  κατάσταση είναι εύφλεκτη, και ειδικά στην περιοχή μας, ότι οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, των άλλων χωρών των Βαλκανικών χωρών, της Τουρκίας, της Ανατολικής Μεσογείου, δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, και ότι ο εθνικιστικός παροξυσμός κινείται από τα συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων για το μοίρασμα αγορών, τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, τη χάραξη αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η υποταγή στα κελεύσματα «των ισχυρών» ώστε, τάχα, να δούμε όλοι μαζί το φως στην άκρη του τούνελ δεν μπορεί να οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον. Η αντιπαράθεση και η πάλη μέσα στην κοινωνία είναι που την ωθεί προς τα εμπρός. Το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον είναι οι αγώνες μας για τα δικά μας συμφέροντα, για τα συμφέροντά μας ως εργαζομένων
Οι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα  πρόγραμμα απάντησης στην κρίση από την πλευρά των συμφερόντων τους.
Προμετωπίδα αυτού του προγράμματος δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο παρά  η διαγραφή του χρέους:
Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος και δέσμευση που υπονομεύει τα δικαιώματα του λαού μας και το μέλλον των παιδιών μας
Το μόνο χρέος που πρέπει να αναγνωριστεί και να πληρωθεί στο ακέραιο είναι το χρέος προς τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων και σε όσους εργαζόμενους επένδυσαν τις οικονομίες τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Απαιτούμε:
·     Δημόσια δωρεάν για όλους υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια.
·     Αύξηση μισθών και συντάξεων που θα καθορίζονται  από τις σύγχρονες ανάγκες  Σύνταξη στα 60 για άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες
·     Αναπλήρωση των απωλειών που είχαμε τα  τελευταία χρόνια. Επαναφορά 13ου – 14ου μισθού.
·     Η μόνη αξιολόγηση που θα δεχθούμε αφορά την αξιολόγηση με κριτήριο την κάλυψη λαϊκών αναγκών. Καμιά αξιολόγηση που να οδηγεί σε απόλυση
·     Η ωρίμανση ( Μ.Κ)  για την κατηγορία των υπαλλήλων Δ.Ε να γίνεται στα 2 χρόνια όπως και για τους Τ.Ε και Π.Ε
·      Καμία νέα φοροληστεία και νέα χαράτσια.
·     Ανακεφαλαιοποίηση τώρα των αποθεματικών των ταμείων μας τα οποία έχουν καταληστευθεί διαχρονικά.
·     Να παρθούν τώρα μέτρα για την προστασία και ανακούφιση των ανέργων.
·  Απαιτούμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.  Να καταργηθεί το άρθρο 103 του συντάγματος που απαγορεύει σε συμβασιούχους να γίνουν μόνιμοι.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα απαιτεί δημόσιο τομέα που θα λογοδοτεί στους πολίτες με κριτήριο το βαθμό ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και ικανό να προωθεί την ανάπτυξη της παραγωγής: την αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού και των υλικών πηγών πλούτου της χώρας, την ανάπτυξη όλων των τομέων παραγωγής, την οργάνωση νέων παραγωγικών γραμμών, την οικοδόμηση σύγχρονων παραγωγικών μονάδων που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς δουλειές για όλους. Ένα δημόσιο τομέα, που θα ασκεί πραγματικό έλεγχο για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και θα είναι ο ίδιος υπόδειγμα στην εφαρμογή του.  Ένα δημόσιο τομέα που δεν θα χρησιμοποιείται για την απορρόφηση των κοινωνικών κραδασμών μέσω του ρουσφετιού και του εκμαυλισμού των συνειδήσεων αλλά ένα δημόσιο τομέα που θα εργάζεται για το καλό της εργαζόμενης κοινωνίας, κομμάτι αυτής της ίδιας της κοινωνίας.
Να ανατρέψουμε τη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ που ρημάζουν τη χώρα και το λαό μας!
Στους αγώνες είναι απαραίτητη η ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή όλων μας μακριά από λογικές ανάθεσης και συνδιαχείρισης. Όλοι χωράνε, κανείς δεν περισσεύει. Ο αγώνας είναι κοινός ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας, μορφωτικού επιπέδου κλπ.
Σ’ αυτό το πλαίσιο  θα πρέπει να δούμε πιο συγκεκριμένα και τις διεκδικήσεις μας για τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. Είναι φανερό βέβαια ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τίποτα που υποβαθμίζει τη θέση μας ως εργαζόμενους, που καταργεί κατακτήσεις μας, που προετοιμάζει τις συνθήκες για πιο οξυμμένη επίθεση στην κοινωνία,  να περάσει. Η  ύπαρξη και η ενίσχυση αποκεντρωμένων υπηρεσιών δεν αποτελεί συντεχνιακό στόχο αλλά ουσιαστικό εργαλείο για την παρουσία κρατικών δομών στις οποίες έχει πρόσβαση ο πολίτης ( με ιδιαίτερο βάρος στην επαρχία). Όπως ήδη αποδεικνύει η ψήφιση και οι εγκύκλιοι εφαρμογής του « Κλεισθένη Ι», η λογική των κάθετων υπηρεσιών, με δεδομένη την υποστελέχωση και την μη διάθεση πόρων, οδηγεί στη διάλυση υπηρεσιών και την παραχώρηση, όσων από τις αρμοδιότητες μπορούν να αποφέρουν κέρδη, σε ιδιώτες. Σε κάθε περίπτωση η προστασία του συνόλου των εργασιακών δικαιωμάτων μας, η απόκρουση οποιασδήποτε δυσμενούς μεταβολής για το σύνολο των εργαζομένων αποτελεί κόκκινη γραμμή.
 Επομένως, πρέπει άμεσα να οργανώσουμε το αγώνα μας για:
·          Για τα οργανογράμματα:  α.  Σε περίπτωση που θα υπάρξει κατάργηση κάποιας δομής, οι συνάδελφοι να τοποθετηθούν σε υπηρεσίες που βρίσκονται εγγύτερα στον τόπο διαμονής τους. β. Σε περίπτωση συγχώνευσης δομών, οι συνάδελφοι να τοποθετηθούν στις νέες υπηρεσίες που θα προκύψουν από τη συγχώνευση.
·          Ανεξαρτήτως των οργανισμών όλες οι αλλαγές/μετακινήσεις των υπαλλήλων (αφού είναι νομικά τεκμηριωμένο ότι κάθε μετακίνηση ενέχει το στοιχείο της μετάθεσης) να περνάνε από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, ώστε να εξετάζονται και να συνεκτιμούνται όλα τα κριτήρια που βάζει ο Υπαλληλικός Κώδικας. Το αίτημα αυτό να διεκδικηθεί από την κυβέρνηση (αρμόδια υπουργεία) και από τους Συντονιστές, όχι μόνο με τις μέχρι τώρα μορφές διαμαρτυρίας μας όπως υποβολή υπομνήματος ανακοινώσεις-καταγγελίες, και συναντήσεις αλλά και με πιο δυναμικούς τρόπους όπως στάση εργασίας, συγκεντρώσεις μαζί με άλλα αιτήματα.
·         Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για να καλυφθούν οι ανάγκες των υπηρεσιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα
·         Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με το Υπουργείο στο πλαίσιο που χαράσσουμε παραπάνω.
·         Βελτίωση των κτιριακών εγκαταστάσεων, σε πολλές πόλεις παρατηρούνται σοβαρά κτιριακά προβλήματα όπως στην Ζάκυνθο, στον Πύργο και αλλού. Απαιτούμε τη δημιουργία Διοικητηρίου στην Πάτρα για να σταματήσουν οι εργαζόμενοι να ενισχύουν το εισόδημα των ραντιέρηδων αλλά και για τη βελτίωση της λειτουργίας των υπηρεσιών μας.
·         Για το σύνολο των εργαζομένων στις δασικές υπηρεσίες, ενδυνάμωση του ρόλου τους στην ουσιαστική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, κατάργηση όλων των αντιδασικών νόμων που νομιμοποιούν τους καταπατητές και ξεπουλάνε τη δασική γη στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους . 
·         Πρωτοβουλίες συντονισμένης δράσης με άλλους φορείς εργαζομένων σε πρωτοβάθμιο επίπεδο.
·         Διαρκής ενημέρωση των  συναδέλφων με πιο συχνές περιοδείες.
·         Δημιουργία επιτροπών ανά διεύθυνση με πρωτοβουλίες για θεματικές τοπικές συνελεύσεις σε κάθε υπηρεσία με σκοπό την δημιουργία πλαισίου προτάσεων και διεκδικήσεων που θα εξασφαλίζουν τις ανάγκες των συναδέλφων και θα οδηγούν στην καλύτερη λειτουργία της υπηρεσίας.
·         Ενίσχυση και επέκταση των πολιτιστικών και αθλητικών δράσεων.
·         Διαρκής επικοινωνία με την Ομοσπονδία μας (ΟΣΕΑΔΕ) για την αμεσότερη οργάνωση και συντονισμό με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία των αποκεντρωμένων διοικήσεων.
·         Να σταματήσει τώρα η πρακτική των παράλληλων καθηκόντων.
·         Άμεση κάλυψη των οδοιπορικών και ημερήσιων αποζημιώσεων των συναδέλφων που συμμετέχουν σε διάφορες επιτροπές.
·         Νομική κάλυψη όλων των εργαζομένων
                                                           ΤΟ  Δ.Σ