Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Εν μέσω κορονοϊού η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε στη Βουλή το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου
Περιβάλλοντος υπό τον τίτλο «Εκσυγχρονισμός
Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας», με το οποίο αποτελειώνει, ότι είχε απομείνει
όρθιο στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής, της δασικής πολιτικής και της πολιτικής γης.
Η ΟΣΕΑΔΕ
για ακόμη μια φορά καταγγέλλει, ότι το νομοσχέδιο αυτό,
αποτελεί συνέχεια των νόμων και των
ρυθμίσεων που κατά καιρούς προωθούνται, με κριτήριο την επιτάχυνση της
εμπορευματοποίησης των δασικών
οικοσυστημάτων και του Περιβάλλοντος. Στο όνομα της αειφόρου ανάπτυξης και προστασίας του
περιβάλλοντος όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η
σημερινή, αντιμετωπίζουν το περιβάλλον και τα δάση, ως κερδοφόρα διέξοδο
στα επενδυτικά σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά τα σχέδια εξυπηρετούνται
από το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, που δεν προστατεύει ούτε επιδιώκει την
ολοκληρωμένη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, αφού όλα επιτρέπονται, με επεμβάσεις
ακόμη πιο διευρυμένες σε
αναδασωτέες εκτάσεις αλλά και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, αρκεί φυσικά η
επένδυση να φέρει κέρδος.
Γι αυτό ζητάμε την απόσυρσή του νομοσχεδίου
το οποίο κρίνουμε ως
αντισυνταγματικό
Συγκεκριμένα,
το νομοσχέδιο προχωρά σε νέα ρύθμιση για τις λεγόμενες «οικιστικές πυκνώσεις», διαιωνίζοντας το καθεστώς της αυθαίρετης
δόμησης και την ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, επιταχύνει την κατάρτιση των δασικών χαρτών και αλλάζει την σύνθεση των
Επιτρόπων Επίλυσης Αμφισβητήσεων (ΕΠ.Ε.Α), παρεμβαίνει σε ζητήματα που
αφορούν τις Προστατευόμενες Περιοχές
και τις περιοχές «Natura», δημιουργεί νέο φορέα για τις προστατευόμενες περιοχές (ΟΦΥΠΕΚΑ), «απλοποιεί» τη διαδικασία των
περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων στις
επιχειρήσεις γενικότερα «διευκολύνει» την υλοποίηση
έργων διαχείρισης αποβλήτων κλπ.
Οικιστικές πυκνώσεις: Δίνει τη δυνατότητα
«τακτοποίησης» έναντι τιμήματος, για χρονικό διάστημα 30 ετών, των κατοικιών
που έχουν χτιστεί εντός δασών και δασικών εκτάσεων, οδηγώντας στη διαιώνιση του
προβλήματος της αυθαίρετης δόμησης. Η κυβέρνηση επιδιώκει την παράκαμψη της απόφασης
του ΣτΕ, που έκρινε τις μέχρι τότε ρυθμίσεις αντισυνταγματικές, για να
εξασφαλίσει τη νομιμοποίηση παράνομης ατομικής ή συλλογικής οικοδόμησης σε
κρατικά δασικά οικοσυστήματα. Είναι δε απαράδεκτη, η επιδίωξη γενικευμένης “προσωρινής”
εξαίρεσης κατεδαφίσεων αυθαιρέτων, η οποία οδηγεί σε συνέχιση της
ομηρείας χιλιάδων οικογενειών με την ρύθμιση, για 30χρονη διατήρησή τους αφού
πληρώσουν.
Επιτάχυνση κατάρτισης δασικών χαρτών & αλλαγή της
σύνθεσης των ΕΠ.Ε.Α.:
Η επιδιωκόμενη επιτάχυνση
συνοδεύεται από ανατροπή των μέχρι σήμερα διαδικασιών και την αντισυνταγματική
νομιμοποίηση καταπατήσεων, εκχερσώσεων, παράνομων αλλαγών στη χρήση και το
χαρακτήρα, κυρίως κρατικών δασών και δασικών εκτάσεων, εκατοντάδων χιλιάδων
στρεμμάτων. Ο αυθαίρετος και αντιεπιστημονικός
καθορισμός της εξέτασης 100 υποθέσεων ανά μήνα, είναι αδύνατος και θα οδηγήσει
σε μαζικές νομιμοποιήσεις παρανομιών. Η
όποια μέχρι σήμερα καθυστέρηση στην εξέταση των αντιρρήσεων, οφείλεται στον
φόρτο εργασίας των συναδέλφων και μόνο και την τραγική υποστελέχωση των δασικών
υπηρεσιών. Η ανάγκη επιτάχυνσης της
εξέτασης των αντιρρήσεων αναδεικνύει και πάλι την ανάγκη για προσλήψεις επιστημονικού
προσωπικού σε μόνιμες θέσεις στη δασική υπηρεσία. Η αλλαγή της σύνθεσης των ΕΠ.Ε.Α
με τη συμμετοχή άσχετων επιστημονικά
ειδικοτήτων, (1 δικηγόρο και μάλιστα ως πρόεδρο της επιτροπής και 1 μηχανικό),
σε βάρος της επιστημονικής γνώσης και εμπειρίας, για την κρίση επί του
χαρακτήρα ή της μορφής των εμφανιζόμενων στον δασικό χάρτη εκτάσεων, τον οποίο εξετάζουν οι
επιτροπές και πληρούν οι Δασολόγοι των Δασικών Υπηρεσιών, οδηγεί
μαθηματικά σε μαζικές νομιμοποιήσεις και διευκολύνει τους αποχαρακτηρισμούς.
Προστατευόμενες Περιοχές - Εθνικοί Δρυμοί: Για τις περιοχές
«Natura» το νομοσχέδιο εισάγει 4 ζώνες «κλιμακούμενης προστασίας», στις
οποίες καθορίζονται επιτρεπόμενες κάθε
είδους χρήσεις και δραστηριότητες εντός των Προστατευόμενων Περιοχών,
παραδίδοντάς τες ως “βορά” στις επιχειρηματικές
επενδύσεις, σε βάρος της περιβαλλοντικής προστασίας, (αφού αυτή δεν επιφέρει
κέρδος ), την οποία επικαλείται η κυβέρνηση ότι επιδιώκει. Το νομοσχέδιο
καταργεί τους εθνικούς δρυμούς και η μετονομασία τους σε εθνικά πάρκα,
γίνεται για να αρθεί η απόλυτη προστασία των πυρήνων των εθνικών δρυμών
στους οποίους δεν μπορούσε να γίνει
καμιά παρέμβαση. Τώρα θα μπορούν να αναπτυχθούν επιχειρηματικές δραστηριότητες
και στους πυρήνες των εθνικών δρυμών.
Δημιουργία νέου φορέα για τις προστατευόμενες περιοχές-ΟΦΥΠΕΚΑ:
Ο ΟΦΥΠΕΚΑ
είναι το επόμενο βήμα που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με τη δημιουργία των
φορέων διαχείρισης, συνεχίστηκε με την προσπάθεια «εκσυγχρονισμού» και της
«επικαιροποίησης» τους, που έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι φορείς δεν κατάφεραν
να εξασφαλίσουν σε καμία περίπτωση την ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση
των περιοχών προστασίας και φυσικά των δασικών οικοσυστημάτων. Αποτέλεσαν και
μετεξελίχθηκαν σαν ένα εργαλείο εξυπηρέτησης των συμφερόντων διάφορων
εταιρειών, ομίλων και ΜΚΟ, εργαλείο ιδιωτικοποίησης τομέων του περιβάλλοντος,
που την ευθύνη προστασίας τους έπρεπε, όπως προτείνουμε, να έχει το κράτος με
τις αρμόδιες υπηρεσίες του.
Η προστασία , η διοίκηση και η διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων
σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας ( Δασικός Κώδικας, ν. 998/1979 όπως ισχύει σήμερα )
είναι με βάση και το Σύνταγμα αποκλειστική αρμοδιότητα των δημόσιων δασικών
υπηρεσιών.
Η ΟΣΕΑΔΕ είναι αντίθετη με τη
δημιουργία του φορέα αυτού και της ύπαρξης των φορέων διαχείρισης και ζητάμε
την κατάργηση τους. Οι περιοχές για τις οποίες
υπάρχουν φορείς, να περάσουν στη
διαχείριση και προστασία των αρμόδιων αντίστοιχων κρατικών υπηρεσιών οι οποίες
πρέπει να ενισχυθούν με γενναίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μέσων και
υποδομών, από τον κρατικό προϋπολογισμό, στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες
(Δασική , υπηρεσίες περιβάλλοντος κλπ) σε αυτές τις υπηρεσίες και μάλιστα σε
μόνιμες θέσεις να προσληφθούν όλοι οι εργαζόμενοι στους φορείς αυτούς.
Επιτάχυνση των περιβαλλοντικών
αδειοδοτήσεων: Αποτελεί βασικό πυλώνα του
νομοσχεδίου. Με τις προβλεπόμενες διατάξεις ανατρέπει όλο το μέχρι σήμερα
σύστημα αδειοδότησης το οποίο παραδίδει στις ιδιωτικές εταιρείες ενώ μέχρι
σήμερα ο έλεγχος ήταν αρμοδιότητα των κρατικών υπηρεσιών. Ο περιορισμός του χρόνου
έκδοσης των αδειών στις 120 μέρες, η 5ημερη αποκλειστική προθεσμία έλεγχου της
πληρότητας των φακέλων οδηγούν σε ΠΛΗΡΗ
ΜΕΤΑΦΟΡΑ της ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ, ΣΤΟΥ ΙΔΙΟΥΣ
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΜΙΛΟΥΣ,
μέσω των ιδιωτικών εταιριών αξιολόγησης, και του θεσμού των
«πιστοποιημένων ιδιωτών αξιολογητών».
Διαχείριση αποβλήτων: Η αφαίρεση αρμοδιοτήτων της
Τοπικής Διοίκησης στην έγκριση των σχεδίων διαχείρισης και η νομοθέτηση - μεταφοράς της «κατ' εξαίρεση» και για
«έκτακτες περιπτώσεις» λήψη απόφασης για τη διαχείριση αστικών στερεών αποβλήτων,
στον γενικό γραμματέα Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του υπουργείου
Περιβάλλοντος, κατά παρέκκλιση των υφιστάμενων προβλέψεων των Περιφερειακών
Σχεδίων Διαχείρισης Αποβλήτων, γίνεται για την υλοποίηση “δια πυρός και σιδήρου” της διαχείρισης των απορριμμάτων
από ομίλους εταιρειών που πιέζουν και διεκδικούν τον ιδιαίτερα κερδοφόρο τομέα
της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Το νομοσχέδιο (αρθ. 99),
περιλαμβάνει αλλαγές πολεοδομικού χαρακτήρα υπέρ των μεγάλων τουριστικών
επενδύσεων στο κέντρο της Αθήνας και άλλες περιοχές. Ακόμη, δημόσιες δασικές
εκτάσεις μπορούν να χρησιμοποιούνται και για τη δημιουργία γηπέδων γκολφ,
μπορούν “κατ’ εξαίρεση” να πωληθούν δημόσιες εκτάσεις στον παλαιό αιγιαλό που
έχουν χαρακτηριστεί ως κοινόχρηστες, ενώ δημόσια δάση ή δασικές εκτάσεις που
συμπεριλαμβάνονται στα όρια μεγάλων τουριστικών επενδύσεων συνυπολογίζονται ως προς την αρτιότητα.
Δηλαδή αν σε μια περιοχή το ιδιωτικό οικόπεδο είναι πολύ μικρό για να χτιστεί,
μπορεί να «προσθέσει» δημόσια δάση, παρότι δεν του ανήκουν, για να γίνει το
οικόπεδο οικοδομήσιμο.
Τέλος το νομοσχέδιο περιλαμβάνει φωτογραφικές διατάξεις που
εξυπηρετούν συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους στον τουρισμό και την
εξόρυξη σε βάρος των δασικών
οικοσυστημάτων.
Η προστασία και ολοκληρωμένη διαχείριση του περιβάλλοντος
και των προστατευόμενων περιοχών, που είναι άλλωστε και κρατική περιουσία,
πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους. Το σημερινό κράτος δεν μπορεί να την
εξασφαλίσει με τις πολιτικές που εφαρμόζει. Γιατί όλες οι μέχρι σήμερα
κυβερνήσεις, υποτάσσουν το περιβάλλον στους νομούς της αγοράς, το
αντιμετωπίζουν ως εμπόρευμα και κερδοφόρα διέξοδο στις κάθε φορά επενδυτικές
επιλογές των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων. Ολοκληρωμένη προστασία και
διαχείριση του περιβάλλοντος προϋποθέτει διαφορετική οργάνωση της οικονομίας
και κοινωνίας η οποία θα έχει ως
κυρίαρχο κριτήριο, την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών συνδυασμένα με την
ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος.
Για το
Δ.Σ ΤΗΣ ΟΣΕΑΔΕ