Διακήρυξη του Συνδυασμού
για τις εκλογές της ΟΣΕΑΔΕ 2017
Συνάδελφισσες/οι,
οι εκλογές στην Ομοσπονδία μας θα
πραγματοποιηθούν σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Πάνω από επτά χρόνια τώρα, ως
εργαζόμενοι δεχόμαστε μια συνεχή επίθεση στα εργασιακά, μισθολογικά,
ασφαλιστικά και κοινωνικά μας δικαιώματα, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα
και πριν την κρίση, παρά την καταγεγραμμένη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη
στη Ελλάδα, (από τις υψηλότερες στην Ε.Ε.), η θέση των εργαζομένων χειροτέρευε
συνεχώς, αν και με μικρότερους ρυθμούς από σήμερα.....
Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έφερε νέα συμφωνία με
τους «θεσμούς», 4ο μνημόνιο-, η οποία θα
προστεθεί στο μακρύ κατάλογο της επίθεσης στα συμφέροντα όλων των εργαζομένων,
δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Σε αδρές γραμμές τα νέα μέτρα θα μας επιβάλλουν:
νέες μειώσεις συντάξεων, μείωση του αφορολόγητου, περικοπές επιδομάτων
ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, φυσικών καταστροφών, ακόμη και του επιδόματος
θέρμανσης και της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες. Απελευθέρωση των
ομαδικών απολύσεων-κατάργηση του υπουργικού βέτο και της υποχρεωτικής
υπουργικής έγκρισης που ίσχυε μέχρι τώρα. Άνοιγμα των καταστημάτων 30 Κυριακές
ετησίως, προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων (ιδίως των εταιριών κοινής ωφέλειας και
ενέργειας όπως ΔΕΗ, εταιρίες ύδρευσης, φυσικού αερίου και πετρελαίου).
Ως αντίμετρο
υπάρχει η κοροϊδία (προς τους εργαζόμενους) της μείωσης του φορολογικού
συντελεστή των επιχειρήσεων!
Το γεγονός ότι κάποια από αυτά τα μέτρα αφορούν το
2019-2020 δεν πρέπει να μας οδηγεί σε κανέναν εφησυχασμό. Απλώς, η τωρινή
κυβέρνηση τα σπρώχνει στην επόμενη που θα έχει τη δικαιολογία ότι εφαρμόζει την
πολιτική της προηγούμενης. Δηλαδή, συνεχίζεται
η κανονική κοροϊδία προς τους εργαζόμενους.
Εδώ ακριβώς θα πρέπει να προβληματιστούμε όλοι : Έχει τέρμα ο
κατήφορος για τα λαϊκά δικαιώματα όσο ο λαός μας κρατά (στη μεγάλη του
πλειοψηφία) στάση αναμονής; Γιατί οι δανειστές - “εταίροι” απαιτούν
συνεχώς νέα μέτρα; Γιατί ενοχλούν την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ (μαζί με τον ντόπιο
Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών και άλλους ...φιλανθρωπικούς θεσμούς) οι πολύ
λίγες και με μικρή γενικά συμμετοχή απεργίες που πραγματοποιούνται στη χώρα; Τι
φοβούνται; Τι ετοιμάζουν για τα επόμενα χρόνια;
Η προετοιμασία της Ε.Ε. των πολλών ταχυτήτων, οι πρόσφατοι μεγάλοι και επίμονοι εργατικοί
αγώνες στη Γαλλία και το Βέλγιο, αλλά και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. ενάντια στην
διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, οι αντίστοιχες αντιδραστικές αλλαγές σε
όλες τις χώρες της Ε.Ε., ανεξάρτητα από μνημόνια και χρέος, το αποτέλεσμα του
βρετανικού δημοψηφίσματος και κυρίως οι κοινωνικές του αιτίες, αποδεικνύουν ότι
η πολιτική που εφαρμόζεται και στη χώρα μας δεν αποτελεί ευκαιριακή επιλογή
της α’ ή β’ κυβέρνησης, αλλά καλά σχεδιασμένη φτωχοποίηση των
εργαζομένων προς όφελος της «ανταγωνιστικότητας» των μεγάλων επιχειρήσεων.
Το Δημόσιο
Η μνημονιακή
επέλαση έχει δημιουργήσει καταστάσεις ασφυξίας στο δημόσιο τομέα.
-Το προσωπικό
έχει μειωθεί κατά το ¼ περίπου από το 2010 ως σήμερα.
- Η υλικοτεχνική
και κτιριακή υποδομή των υπηρεσιών έχει υποβαθμιστεί.
-Οι δαπάνες
έχουν περικοπεί δραστικά:
·
η
συνολική δαπάνη κατά 26,3%
·
οι
δαπάνες υγείας κατά 45,6%
·
οι
δαπάνες για εκπαίδευση κατά 16,3%
·
οι
δαπάνες για κοινωνική προστασία κατά 15,1
Το πιο
σημαντικό είναι ότι ο δημόσιος τομέας δεν εξυπηρετεί πλέον το «δημόσιο συμφέρον» αλλά τα συμφέροντα των
δανειστών και των μεγάλων επιχειρήσεων: δημιουργία πλεονασμάτων μέσω λιτότητας
ώστε να εισπράττουν οι δανειστές τόκους, άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση των
λειτουργιών του δημοσίου, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, υποστήριξη της
«επιχειρηματικότητας». Αντιθέτως, τα συμφέροντα της μεγάλης εργαζόμενης
πλειοψηφίας μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και συνειδητά υποβαθμίζονται: με την
φορομπηξία σε εργαζόμενους, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, την αδυναμία
των νοσοκομείων, σχολείων, ασφαλιστικών ταμείων να λειτουργήσουν επαρκώς, με
τους πλειστηριασμούς, και φυσικά με την ανοικτή καταστολή.
Και
πάνω σ’ αυτήν την κατάσταση στήνεται και το σκηνικό της αξιολόγησης των δημόσιων
υπαλλήλων. Φυσικά, δεν πρόκειται για αξιολόγηση σε σχέση με την κάλυψη των
υπαρκτών αναγκών της κοινωνίας και την
βελτίωση μιας υπηρεσίας. Ξεχνάνε όσοι
θεωρούν ότι η αξιολόγηση των δημόσιων υπαλλήλων είναι αθώο ή αναγκαίο στοιχείο
για την αυτοβελτίωση μιας υπηρεσίας, ότι τους στόχους αυτής της «βελτίωσης»
τους θέτει η κυρίαρχη τάξη με βάση τις ανάγκες της, και σήμερα αυτές οι ανάγκες
ταυτίζονται με την εφαρμογή των μνημονίων. Ξεχνάνε ότι το καθεστώς εργασίας στο δημόσιο
διαμορφώθηκε από τους εξουσιάζοντες και τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές. Αυτοί
οι τελευταίοι πάντα προσπαθούσαν και προσπαθούν και σήμερα να μας πείσουν ότι
δεν είναι οι αγώνες μας που θα φέρουν αποτέλεσμα αλλά οι προσωπικές τους
συνδιαλλαγές με τους Υπουργούς και τους Διευθυντές στους διαδρόμους και τα
γραφεία των Υπουργείων.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση
Σαν μην έφταναν
όλα αυτά πληθαίνουν οι φήμες που προέρχονται από τον ίδιο τον Υπουργό
Εσωτερικών περί κατάργησης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης με τη μορφή που έχει.
Από διάφορες δηλώσεις βουλευτών, περιφερειαρχών και δημάρχων, διαφαίνεται ότι
σκοπός αυτής της «αναμόρφωσης» της αποκεντρωμένης διοίκησης δεν είναι να βρεθεί
το κράτος πιο κοντά στις ανάγκες των πολιτών αλλά η ασυδοσία
και οι γνωστές σε όλους μας
εξυπηρετήσεις μικροπολιτικών συμφερόντων των Δήμων και των Περιφερειών.
Συναδέλφισσες/οι,
τόσο η εμπειρία όσο και η λογική οδηγούν
στο συμπέρασμα ότι τα επόμενα χρόνια ως
εργαζόμενοι θα χρειαστεί να παλέψουμε με όλα μας τα όπλα για να ανατραπεί ή
έστω να εμποδιστεί η εφαρμογή της βάρβαρης πολιτικής που βιώνουμε. Το
ισχυρότερο όπλο που διαθέτουμε είναι η συλλογική μας έκφραση και η
αλληλεγγύη προς αλλά και από όλους τους εργαζομένους, ανεξάρτητα από
εργοδότη ή σχέση εργασίας. Σε αυτό το καθήκον σημαντικό ρόλο έχει να παίξει η
Ομοσπονδία μας. Στο Συνέδριο και στις εκλογές για τη νέα διοίκηση είναι
αναγκαίο όχι απλώς να γίνει συζήτηση για τα ζητήματα αυτά και να εκλεγούν
όργανα με αγωνιστικό προσανατολισμό, αλλά και
να παρθούν αποφάσεις και να διαμορφωθούν θέσεις που θα αφορούν στις αρμοδιότητες και στο τι υπηρεσίες
θέλουμε.
Τώρα ακριβώς
είναι η περίοδος που χρειαζόμαστε ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα, εξαρτημένο από
την δημοκρατική έκφραση των συναδέλφων, με πλούσιες και συμμετοχικές εσωτερικές
διαδικασίες με ισχυρή, σαν γροθιά, ενότητα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο!
Αυτό είναι το
κρίσιμο ζήτημα που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε όλοι και το οποίο είμαστε
υποχρεωμένοι να ξεπεράσουμε, με θέληση
και αποφασιστικότητα, συναδελφικότητα, αγωνιστική διάθεση, ουσιαστική συμμετοχή
όλων και ενωτική δράση.
Η ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά
και η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι
μπορούμε!
Η βάρβαρη
πολιτική φτωχοποίησης που βιώνουμε, μας υποχρεώνει να τα καταφέρουμε!
Αν οι
συνδικαλιστικές ηγεσίες βρίσκονται... σταθερά στην πλευρά κυβερνήσεων έχουμε
όλοι ευθύνη.
Αναγκαίο σ’ αυτό
είναι ένα γενικό πλαίσιο δράσης όπως το ακόλουθο:
·
Κατάργηση των μνημονίων.
·
Διαγραφή του χρέους που μας φόρτωσαν, ώστε
να μπορέσει να επιβιώσει η χώρα μας προς όφελος του λαού και της κοινωνίας κι
όχι να κατεδαφιστεί και να πουληθεί σαν φθηνά υλικά οικοδομών.
·
Κατάργηση των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών
μέτρων που ψηφίστηκαν κατά την περίοδο των μνημονίων.
·
Διατήρηση
της ύπαρξης των Αποκεντρωμένων
Διοικήσεων όχι σαν συντεχνιακό στόχο αλλά σαν ουσιαστικό εργαλείο για την
παρουσία αποκεντρωμένων υπηρεσιών στις οποίες έχει πρόσβαση ο πολίτης.
·
Άμεση αντιμετώπιση της ερήμωσης των Δημοσίων
Υπηρεσιών με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
·
Υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα
αγαθών όπως η υγεία και η εκπαίδευση. Καμιά ιδιωτικοποίηση για νερό, ενέργεια,
ασφάλιση.
·
Νομική κάλυψη για όλους
τους εργαζόμενους.
·
Πραγματικές
αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το
μισθό μας. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Καθιέρωση γνήσιων Συλλογικών και
Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας εφ’ όλης της ύλης στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους.
·
Λύση του προβλήματος της ακαταλληλότητας πολλών κτιρίων της Αποκεντρωμένης
Διοίκησης.
·
Λειτουργία του Πειθαρχικού Συμβουλίου σε τοπικό
επίπεδο.
·
Άμεση πληρωμή όλων των οφειλόμενων υπερωριών και
οδοιπορικών των εργαζομένων στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις.
·
Χρηματοδότηση των παιδικών κατασκηνώσεων για τα
παιδιά όλων των εργαζομένων.
Ενιαία Ανεξάρτητη Αγωνιστική Συσπείρωση
Όλοι μαζί με το σωματείο μας
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΣΤΗΝ Ο.Σ.Ε.Α.Δ.Ε.
«ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»
Βαγενάς Νικόλαος του Μιχαήλ (Δασαρχείο Πατρών)
Βάδεν Ανδρέας του Κωνσταντίνου (Τμήμα Αδειών Διαμονής Ζακύνθου)
Γαβριλάκη Κωνσταντίνα του Ιωάννη (Διεύθυνση
Αλλοδαπών και Μετανάστευσης )
Γεωργογιαννόπουλος Σταύρος του Χρήστου (Δασαρχείο
Πύργου )
Δημόπουλος Λάμπρος του Χρήστου (Δασαρχείο Ναυπάκτου)
Καζαμία Βασιλική του Κωνσταντίνου (Διεύθυνση
Αλλοδαπών και Μετανάστευσης)
Καραγιάννη Αθανασία του Ευριπίδη (Τμήμα Διοικητικού
– Οικονομικού Ηλείας)
Καραθανάσης Μάριος του Βασιλείου (Διεύθυνση Τεχνικού
Ελέγχου)
Κωνσταντόπουλος Γεώργιος του Δημητρίου (Διεύθυνση
Κοινωφελών Περιουσιών)
Λαμπρόπουλος Σπυρίδων του Δημήτριου (Διεύθυνση ΠΕΧΩ
Δυτικής Ελλάδας)
Παπαθεοχάρης Βάιος του Νικολάου (Διεύθυνση
Διοίκησης)
Σταυροπούλου Αδαμαντία του Αντωνίου (Διεύθυνση
Αλλοδαπών και Μετανάστευσης)
Στεργιοπούλου Παναγιώτα του Γεωργίου (Διεύθυνση
Διοίκησης)
Στεφανής Δημήτριος του Αθανασίου (Δασαρχείο
Αγρινίου)