Αγαπητοί συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Το πρόγραμμα δράσης φιλοδοξεί να αποτυπώνει τις βασικές κατευθύνσεις της Ομοσπονδίας μας
μέχρι το επόμενο Τακτικό Συνέδριο. Πατάει στον σχεδιασμό δράσης του 2ου Τακτικού Συνεδρίου
μας, εμπλουτισμένου από την εμπειρία του διαστήματος που μεσολάβησε αλλά και τις τρέχουσες
ανάγκες που επιβάλλουν οι εξελίξεις στο εργασιακό περιβάλλον, στην εφαρμοζόμενη πολιτική καθώς
και η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Ο σχεδιασμός δράσης της Ομοσπονδίας μας αναγκαστικά θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την
εφαρμοζόμενη πολιτική καθώς, όπως είχαμε εκτιμήσει τον Ιούνιο του 2015, δεχόμενοι πολλές
επικρίσεις τόσο από τους εκπροσώπους του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού αλλά και από
καλοπροαίρετους συναδέλφους που θεωρούσαν αρκετή για θετικές εξελίξεις την κυβερνητική αλλαγή, “τα “μνημόνια τελείωσαν” αλλά οι πάνω από 400 μνημονιακοί νόμοι ισχύουν...”
Η πραγματικότητα που ακολούθησε, με την ψήφιση του τρίτου “αριστερού” μνημονίου(ν. 4336),
τους εφαρμοστικούς νόμους και ιδιαίτερα το “νέο” μισθολόγιο (ν.4354) αλλά και την “νέα”
αξιολόγηση (ν.4369), την νέα φοροληστεία με έμφαση τους ταξικούς έμμεσους φόρους, την
παραπέρα διάλυση της α΄βάθμιας υγείας, την διαρκή υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, των
προνοιακών δομών, και κυρίως τον σφαγιασμό του συνόλου των συντάξεων με την μεθόδευση του
λεγόμενου “επαναϋπολογισμού” και την κατάργηση του ΕΚΑΣ, το πλήρες ξεπούλημα των υποδομών
αλλά και του συνόλου της περιουσίας του δημοσίου, βρίσκει τους υπαλλήλους των Αποκεντρωμένων
Διοικήσεων, όπως και όλους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας, σε εξαιρετικά
δύσκολη θέση.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ εφαρμόζει μεθοδικά τις κατευθυντήριες γραμμές των παλιών και του
νέου μνημονίου επιδιώκοντας, αφενός να αποκοιμίσει τα λαϊκά στρώματα με το παραμύθι ότι τα
δύσκολα είναι πίσω, αφετέρου να κερδίσει χρόνο ότι δήθεν διαπραγματεύεται για λιγότερο επώδυνα
μέτρα. Από διαφορετικές πλευρές οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν την πολιτική της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων, επιδιώκουν να αποκρύψουν την στρατηγική
τους σύμπλευση με την συγκυβέρνηση προβάλλοντας δευτερεύουσες διαφορές για την εφαρμογή
την ίδιας στην ουσία της πολιτικής : την πολιτικής που γέννησε χθες τα μνημόνια και σήμερα τα
εφαρμόζει.
Όλοι μαζί υπόσχονται την περιούσια “ανάπτυξη” αποκρύπτοντας ότι η ανάπτυξη έχει πάντα ταξικό
πρόσημο. Όπως η ζωή ( και η υπόλοιπη Ε.Ε) αποδείχνουν η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται περνά από
το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που
παρά τους επικοινωνιακούς σκυλοκαβγάδες όλο μαζί συνδιαλέγονται με τους, χθεσινούς
τοκογλύφους και νυν “θεσμούς”, ενώ διαφημίζουν με κάθε τρόπο της “βέλτιστες πρακτικές” του
ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. δηλαδή τους γνωστούς οδοστρωτήρες λαϊκών δικαιωμάτων και
κατακτήσεων....Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι δεν ακούγεται κουβέντα για το πως θα βρουν δουλειά τα
εκατομμύρια των ανέργων, δεν ακούγεται ψίθυρος για την αποκατάσταση των τεράστιων
απωλειών των εργαζομένων από το 2009 έως σήμερα.
Οι νέες ιδιωτικοποιήσεις βαφτίζονται “αναπτυξιακές συμπράξεις”, ενώ αντί για “κούρεμα στο
μεγαλύτερο μέρος του χρέους”, που δήθεν θα καλυτέρευε τις ζωές μας, γινόμαστε μάρτυρες του
κουρέματος των συντάξεων και των κοινωνικών δαπανών. Παράλληλα οι «κόκκινες» γραμμές για την (μη) παράδοση στους ιδιώτες βασικών υποδομών (αεροδρόμια, σιδηρόδρομος, λιμάνια κ.λπ.)
εξατμίζονται, ενώ παραδόθηκαν νέα δώρα ( ν. 4354) διασφάλιση κερδών κλπ) στους εθνικούς
εργολάβους με επεκτάσεις των παραχωρήσεων κλπ.
Ειδικά για τους εργαζόμενους στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, οι κυβερνητικές προθέσεις φαίνονται
σκοτεινές, καθώς αποκλείστηκε η Ομοσπονδία μας από την επιτροπή για τον νέο “Καλλικράτη” ενώ
παρά την ανακοίνωση της πρόθεσης για την ίδρυση 8ης Αποκεντρωμένης στην Αν. Μακεδονία –
Θράκη, τόσο το ν/σ για τον Ελεγκτή Νομιμότητας των ΟΤΑ όσο και το ν/σ για το λεγόμενο
“παρατηρητήριο δομημένου περιβάλλοντος” παρακάμπτουν πλήρως τις δομές των Αποκεντρωμένων,
αφαιρώντας αρμοδιότητες και προσωπικό.
Το ζήτημα βέβαια δεν αφορά μόνο τις Αποκεντρωμένες αφού η στρατηγική για το λιγότερο κράτος
( ή το κράτος “στρατηγείο” του αλήστου μνήμης Σημίτη) δεν αποτελεί μόνο μνημονιακή δέσμευση (
ν. 4336) αλλά παραμένει κυρίαρχη στις πολιτικές δυνάμεις των ευρωμονόδρομου. Με αυτό τον τρόπο υλοποιείται η μείωση της απασχόλησης στο δημόσιο ενώ μεταφέρονται και νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα με την μορφή διάφορων χαρατσιών και δήθεν “ανταποδοτικών” τελών. Έχουμε δηλαδήεφαρμογή των σχεδιασμών που είχαν καταγραφεί στο κείμενο του πρώην Υ.Δ.ΜΕ.Τ. ( περίοδος
Μητσοτάκη) «ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ 2014 – 2016» ...
Για την ΟΣΕΑΔΕ, χωρίς να παραγνωρίζουμε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της εφαρμοζόμενης πολιτικής
που προϋποθέτει κράτος τόσο εχθρικό για τα λαϊκά στρώματα όσο φιλικό για τους επιχειρηματικούς
ομίλους, η ύπαρξη και η ενίσχυση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων δεν αποτελεί
συντεχνιακό στόχο αλλά ουσιαστικό εργαλείο για την παρουσία ισχυρών
αποκεντρωμένων κρατικών δομών στις οποίες έχει πρόσβαση ο πολίτης ( με ιδιαίτερο βάρος
στην επαρχία). Η λογική των κάθετων υπηρεσιών που σιγοντάρεται έξυπνα τόσο από την
συγκυβέρνηση όσο και από ορισμένες κλαδικές συντεχνίες, με δεδομένη την υποστελέχωση και την
μη διάθεση πόρων, οδηγεί στην διάλυση υπηρεσιών και την παραχώρηση όσων από τις αρμοδιότητες
μπορούν να αποφέρουν κέρδη, σε ιδιώτες.
Για τον σχεδιασμό της δράσης μας θα πρέπει να εκτιμηθούν κυρίως οι εξής παράμετροι:α. Το θάψιμο από πλευράς συγκυβέρνησης, με το “νέο” μισθολόγιο της αποκατάστασης
των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων από το 2009 έως σήμερα σε συνδυασμό με
την γκεμπελίστικη ( σε άτυπη συνεργασία με τις υπόλοιπες μνημονιακές δυνάμεις)
τακτική περί αυξήσεων στο δημόσιο.
β. Η συνέχιση εφαρμογής όλου του μνημονιακού οπλοστασίου φορομπηξίας (μονιμοποίηση
“έκτακτων εισφορών”, ΕΝΦΙΑ κλπ) αλλά και νέα αύξηση του ΦΠΑ, δηλαδή του πιο σκληρού ταξικού φόρου.γ. Η συνεχιζόμενη, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις, πολιτική περαιτέρω μείωσης του
δημόσιου τομέα τόσο μέσω άμεσων ιδιωτικοποιήσεων όσο και από την εφαρμογή καλυμμένων
μορφών όπως είναι οι λεγόμενες «αναπτυξιακές συμπράξεις» με ιδιώτες, στην συνήθη κατεύθυνση
διοχέτευσης πόρων στους επιχειρηματικούς ομίλους.δ. Η συνεχής και σταθερή μεθόδευση για την μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα.ε. Η συνέχιση της πολιτικής της «ανταποδοτικότητας» και της επιχειρηματικής
λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών (όσων παραμείνουν δημόσιες) τόσο για την εξασφάλιση
επιπλέον πόρων για τους επιχειρηματικούς ομίλους όσο και την ευκολότερη όσμωση δημόσιου και
ιδιωτικού τομέα ( ΔΟΥ, ΥΔΟΜ, ταυτότητα κτιρίου κλπ). Με την μεθόδευση αυτή από την μια
περιορίζονται οι αντιδράσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ από την άλλη διευκολύνεται η είσοδος και η
κινητικότητα των επιχειρήσεων στους περισσότερο κερδοφόρους τομείς του δημοσίου.στ. Η αξιοποίηση μεθόδων «εσωτερικής πειθαρχίας» του προσωπικού, δηλαδή αδιαμαρτύρητης
υλοποίησης της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής με εφαρμογή της λεγόμενης αξιολόγησης,
μεγέθυνση του μισθολογικού διαχωρισμού κατά την ιεραρχική εξέλιξη. Το είδος της νέας
“αξιολόγησης” αποτυπώνεται ήδη στην επιλογή των «συντονιστών» στις
αποκεντρωμένες διοικήσεις (ν. 4325/15), όπου η μοριοδότηση του βασικού τίτλου
σπουδών φτάνει μέχρι 250 μόρια και της συνέντευξης μέχρι 350( !!!), από την
στοχοθεσία που στην ουσία διατάσει η κυβέρνηση, από την διαιώνιση των μισθών πείνας
που καθιστούν τα επιδόματα προϊσταμένων επιδόματα επιβίωσης κλπ. Από την άλλη στο
πειθαρχικό δίκαιο παραμένουν τόσο η ουσιαστική απαγόρευση κριτικής στην διοίκηση
(άρθρο 6 παρ.1, χωρίο ιζ του ν. 4325/15) όσο και το παράπτωμα - λάστιχο της
«ανάρμοστης συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας » (άρθρο 6 παρ.1, χωρίο ε) του ν.
4325/15…
ΣΤΟΧΟΙ – ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ:Εκτιμώντας τις παραπάνω παραμέτρους, σε συνδυασμό με την άσχημη κατάσταση στην οποία
βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα μετά από δεκαετίες πλήρους ενσωμάτωσης των πλειοψηφιών σε
ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ αλλά και σε μια σειρά μεγάλες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα στην λογική του
κοινωνικού εταιρισμού και των δήθεν “προσγειωμένων” αιτημάτων ( πάντα στα πλαίσια της υποταγής στην κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων) η δράση μας θα πρέπει να οριοθετείται από τρείς κατευθυντήριες γραμμές :
Η μία αφορά τη κατάκτηση ενιαίας, ενωτικής δράσης όλων των εργαζομένων
ανεξάρτητα από εργοδότη και σχέση εργασίας απέναντι στο πραγματικό αντίπαλο,
δηλαδή την μεγάλη εργοδοσία που θησαύριζε πριν ενώ συνεχίζει να κερδίζει σε βάρος μας και
μέσα στην κρίση με την συνεχή βοήθεια κυβερνήσεων και μηχανισμών ΕΕ και ΔΝΤ.
Η δεύτερη αφορά στον αδιάκοπο και ανειρήνευτο αγώνα για την ανάκτηση των τεράστιων
απωλειών μας από την κρίση (εισοδήματα , δικαιώματα κλπ) σε συνδυασμό με την
διεκδίκηση κάθε μέσου , οσοδήποτε “μικρού”, για την άμεση βελτίωση των συνθηκών
διαβίωσης των συναδέλφων.
Η τρίτη αφορά στο ζωντάνεμα των α΄ βάθμιων σωματείων ως δομικό στοιχείο οικοδόμησης
του συνδικαλιστικού κινήματος που απαιτούν οι καιροί, σε συνδυασμό με την πλήρη απαλλαγή
από τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό – παλιό και νέο
Ειδικά όσο αφορά στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις :
1. Η Ομοσπονδία εμμένει στην γραμμή κοινού αγώνα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους για την
ανάκτηση των εισοδηματικών απωλειών τουλάχιστο στα προ που 2009 επίπεδα, επαναφορά 13ου –
14ου μισθού κλπ., απόσυρση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων με ανακεφαλαιοποίηση των
ταμείων, διεκδικούμε την δραστική μείωση – κατάργηση των ληστρικών έμμεσων φόρων με πρώτο
στόχο τα είδη βασικής διαβίωσης και κοινής ωφέλειας. Η συνέπεια στον στόχο της μονομερούς
διαγραφής του χρέους απαντά στο που θα βρεθούν οι πόροι.2. Απορρίπτουμε την προσχηματική “αξιολόγηση” των προαποφασισμένων στόχων υλοποίησης
της αντιλαϊκής πολιτικής, των αδιαφανών κριτηρίων, του νέου φτωχολόγιου και της σύνδεσης με τα
επιδόματα των προϊσταμένων. Απαιτούμε την άμεση κατάρτιση οργανογραμμάτων που θα
ανταποκρίνονται στον όγκο των αρμοδιοτήτων και την ανάγκη εξυπηρέτησης των πολιτών. Να μπει
επιτέλους φρένο στα φαινόμενα αδιαφανούς ανάδειξης προϊσταμένων με ανάθεση καθηκόντων (
αναπληρωτές).3. Διεκδικούμε ζητήματα άμεσης αντιμετώπισης όπως : αποκλειστικά εθελοντική
κινητικότητα με κριτήρια και διαφάνεια, με διατήρηση (αναδρομικά) της “προσωπικής διαφοράς” για
όλους, διευκόλυνση νέων γονιών με παιδιά προσχολικής ηλικία και α΄βάθμιας εκπαίδευσης λόγω
προβλημάτων και ελλείψεων στα σχολεία ( μείωση ωρών ολοήμερου κλπ),εξασφάλιση κάλυψης
παιδικών σταθμών, ειδική μέριμνα για τις μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες με ΑΜΕΑ κλπ.4. Η Ομοσπονδία εμμένει στην γραμμή της διατήρησης αλλά και ισχυροποίησής των
Αποκεντρωμένων όχι ως δήθεν τρίτου βαθμού τοπικής διοίκησης, αλλά ως αποκεντρωμένων
κρατικών δομών, στην βάση και των συνταγματικών δεσμεύσεων για τις αρμοδιότητες.Χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι ο σχεδιασμός των κρατικών δομών υπηρετεί πάντα την
κυρίαρχη πολιτική, απαιτούμε τη θεσμική συμμετοχή της Ομοσπονδίας σε όλα τα νομοθετήματα
που αφορούν αρμοδιότητες που ασκούνται από τις Α.Δ.5. Αξιοποιώντας τις ρυθμίσεις αντιδραστικής στόχευσης για την δυνατότητα παροχής κινήτρων σε
ειδικές κατηγορίες υπαλλήλων στα νησιά από Περιφέρειες – ΟΤΑ, επαναφέρουμε την ανάγκηπαροχής κινήτρων προσέλκυσης και παραμονής ( φορολογικών, προϋπηρεσίας, μοριοδότηση
μετακινήσεων, επιδότησης κατοικίας κλπ) στους υπηρετούντες σε προβληματικές περιοχές
(απομακρυσμένες, ορεινές, νησιώτικες κλπ).Καμία συζήτηση για περικοπή του επιδόματος
προβληματικών παραμεθορίων περιοχών.6. Με την στήριξη και την συμμετοχή των Α΄ Βαθμίων επιχειρούμε παρεμβάσεις αφενός
ενημέρωσης των πολιτών για τις πολιτικές που καλούμαστε να εφαρμόσουμε, όσο και οργάνωσης
αγώνων (αξιοποιώντας κοινωνικές συμμαχίες) για την ανατροπή αντιλαϊκών πολιτικών και
μέτρων που εφαρμόζονται μέσω των υπηρεσιών που εργαζόμαστε. Στην κατεύθυνση αυτή
αντικειμενικά οδηγεί η άμεση υπηρεσιακή μας εμπλοκή και μάλιστα κατά τρόπο εκτελεστικό σε
νευραλγικούς τομείς με έντονα ταξικό χαρακτηριστικά (έλεγχος ΟΤΑ, αυθαίρετα, περιβάλλον – δάση,
υδάτινοι πόροι, μεταναστευτική πολιτική, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας). Μόνο η ουσιαστική
συμπόρευσή μας με ευρύτερα λαϊκά στρώματα μπορεί να θωρακίσει την υπεράσπιση
αλλά και την αναγκαία διεύρυνση των εργασιακών, μισθολογικών και κοινωνικών μας
δικαιωμάτων.
7. Εργαζόμαστε σε συνεργασία και με άλλους κλάδους εργαζομένων για την μαζικοποίηση και την
ενίσχυση της ενεργούς δημοκρατικής συμμετοχής όλων των συναδέλφων στους
πρωτοβάθμιους συλλόγους χωρίς αποκλεισμούς, ανεξάρτητα από την εργασιακή σχέση.8. Συμμετάσχουμε ως Ομοσπονδία σε πρωτοβουλίες προάσπισης και διεύρυνσης
κοινωνικών δικαιωμάτων (ασφαλιστικά δικαιώματα, σύγχρονη δημόσια δωρεάν και για
όλους υγεία, παιδεία, πρόνοια κλπ) που άλλωστε αποτελούν τμήμα του «κοινωνικού» μας
μισθού.
9. Εντείνουμε τον αγώνα για την απόκρουση των άμεσων ή έμμεσων ιδιωτικοποιήσεων και την
προσαρμογή του δημοσίου στις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των
λαϊκών αναγκών όπως περιγράφεται στην «Στρατηγική της Ε.Ε. για το 2020».10. Σε συνεργασία με λαϊκές επιτροπές, ταξικά σωματεία π.χ. στο χώρο των Περιφερειών και των
ΟΤΑ αλλά και σχετικής επιστημονικής αναφοράς (π.χ. δασολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, γεωλόγοι,
μηχανικοί κλπ) αναδεικνύουμε ζητήματα της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής.11. Εργαζόμαστε σε συνεργασία με λαϊκές επιτροπές, φορείς και σωματεία για την ανάδειξη της
ανάγκης μαζικών προσλήψεων σε κρίσιμους τομείς του δημοσίου (υγεία, παιδεία, προνοιακές δομές
κλπ) στον αντίποδα της προπαγάνδας και της πολιτικής επιλογής για «μικρότερο κράτος», ταυτόχρονα
με την ανάδειξη της ανάγκης για σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
έχουμε μπροστά μας να νέα βαριά “προαπαιτούμενα”, τις επόμενες “αξιολογήσεις”, νέες περικοπές,
τους περιορισμούς στις συνδικαλιστικές ελευθερίες ( παρά τις νέες “κόκκινες” γραμμές ) και τελικά τα μνημόνια διαρκείας. Σίγουρα η κατάσταση δεν είναι εύκολη αλλά παρά τις δυσκολίες μπορούμε να πάμε μπροστά αν έχουμε θέληση για αγώνα και καθαρή ματιά.Για χρόνια, ακόμα και σήμερα οι δυνάμεις του, παλιού και νέου εργοδοτικού συνδικαλισμού,
θολώνουν τις αιτίες, ενώ αναδεικνύουν με κραυγές τα αιτιατά. Οι δυνάμεις αυτές, στο πλευρό
πάντα των κυβερνήσεων, συστηματικά αποκρύπτουν ότι ανεξάρτητα από το επίπεδο της κρίσης, την
ισχύ των οικονομιών, τα χαρακτηριστικά του χρέους και των ελλειμμάτων, την ύπαρξη μνημονίων ή
όχι, τις "προοδευτικές", "φιλελεύθερες" ή "αριστερές" κυβερνήσεις, το "επεκτατικό" ή "περιοριστικό" μείγμα διαχείρισης, τελικά σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες εφαρμόζεται με παραλλαγές η ίδια πολιτική
διάσωσης των κερδών και φτωχοποίησης των λαών. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και σήμερα αντί να
καταδείχνουν τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων, δηλαδή τους εγχώριους και μηπλουτοκράτες που θησαυρίζουν ακόμα και μέσα στην καπιταλιστική κρίση, είτε ασκούν άσφαιρη
κριτική στο πολιτικό προσωπικό για "ανικανότητα", είτε επιχειρούν να μετατρέψουν την
δικαιολογημένη αγανάκτηση σε στήριξη των κυβερνητικών επιλογών. Καταριούνται τα "μνημόνια"
της περιόδου 2010 μέχρι σήμερα ενώ αποκρύπτουν ότι τα μνημόνια, παλιά και νέα, συμπυκνώνουν
τις πολιτικές επιλογές των ευρωενωσιακών συνθηκών από την εποχή της συνθήκης του Μάαστριχτ
μέχρι την «στρατηγική 2020» που στοχεύουν στην ανεμπόδιστη κερδοφορία των επιχειρηματικών
ομίλων της Ε.Ε.Αν δεν ξεμπερδέψουμε με τέτοιες λογικές οι όποιοι αγώνες θα είναι εξαρχής υπονομευμένοι.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,Η Ομοσπονδία μας στα λίγα χρόνια της λειτουργίας της μέτρησε μικρά αλλά σταθερά βήματα προς τα εμπρός, όχι λόγω ιδιαίτερων ικανοτήτων, αλλά λόγω του ότι αταλάντευτα έθεσε ( τουλάχιστο
προσπάθησε) σαν “μπούσουλα” τα συμφέροντα των εργαζομένων στις Αποκεντρωμένες, από την
σκοπιά των συμφερόντων του συνόλου των εργαζομένων στη χώρας μας. Η κατάσταση δεν είναι
καλή. Η ύπαρξη της ΟΣΕΑΔΕ δεν μπορεί να αναστρέψει την υπάρχουσα παγιωμένη κατάσταση,
μπορεί όμως να συμβάλλει στην δημιουργία προϋποθέσεων, στο μέτρο που της αναλογεί, για τη
αναγκαία, ανασυγκρότηση του υπαλληλικού - εργατικού κινήματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση όλοι μαζί μπορούμε !
Το πρόγραμμα δράσης φιλοδοξεί να αποτυπώνει τις βασικές κατευθύνσεις της Ομοσπονδίας μας
μέχρι το επόμενο Τακτικό Συνέδριο. Πατάει στον σχεδιασμό δράσης του 2ου Τακτικού Συνεδρίου
μας, εμπλουτισμένου από την εμπειρία του διαστήματος που μεσολάβησε αλλά και τις τρέχουσες
ανάγκες που επιβάλλουν οι εξελίξεις στο εργασιακό περιβάλλον, στην εφαρμοζόμενη πολιτική καθώς
και η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Ο σχεδιασμός δράσης της Ομοσπονδίας μας αναγκαστικά θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την
εφαρμοζόμενη πολιτική καθώς, όπως είχαμε εκτιμήσει τον Ιούνιο του 2015, δεχόμενοι πολλές
επικρίσεις τόσο από τους εκπροσώπους του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού αλλά και από
καλοπροαίρετους συναδέλφους που θεωρούσαν αρκετή για θετικές εξελίξεις την κυβερνητική αλλαγή, “τα “μνημόνια τελείωσαν” αλλά οι πάνω από 400 μνημονιακοί νόμοι ισχύουν...”
Η πραγματικότητα που ακολούθησε, με την ψήφιση του τρίτου “αριστερού” μνημονίου(ν. 4336),
τους εφαρμοστικούς νόμους και ιδιαίτερα το “νέο” μισθολόγιο (ν.4354) αλλά και την “νέα”
αξιολόγηση (ν.4369), την νέα φοροληστεία με έμφαση τους ταξικούς έμμεσους φόρους, την
παραπέρα διάλυση της α΄βάθμιας υγείας, την διαρκή υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, των
προνοιακών δομών, και κυρίως τον σφαγιασμό του συνόλου των συντάξεων με την μεθόδευση του
λεγόμενου “επαναϋπολογισμού” και την κατάργηση του ΕΚΑΣ, το πλήρες ξεπούλημα των υποδομών
αλλά και του συνόλου της περιουσίας του δημοσίου, βρίσκει τους υπαλλήλους των Αποκεντρωμένων
Διοικήσεων, όπως και όλους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας, σε εξαιρετικά
δύσκολη θέση.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ εφαρμόζει μεθοδικά τις κατευθυντήριες γραμμές των παλιών και του
νέου μνημονίου επιδιώκοντας, αφενός να αποκοιμίσει τα λαϊκά στρώματα με το παραμύθι ότι τα
δύσκολα είναι πίσω, αφετέρου να κερδίσει χρόνο ότι δήθεν διαπραγματεύεται για λιγότερο επώδυνα
μέτρα. Από διαφορετικές πλευρές οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν την πολιτική της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματικών ομίλων, επιδιώκουν να αποκρύψουν την στρατηγική
τους σύμπλευση με την συγκυβέρνηση προβάλλοντας δευτερεύουσες διαφορές για την εφαρμογή
την ίδιας στην ουσία της πολιτικής : την πολιτικής που γέννησε χθες τα μνημόνια και σήμερα τα
εφαρμόζει.
Όλοι μαζί υπόσχονται την περιούσια “ανάπτυξη” αποκρύπτοντας ότι η ανάπτυξη έχει πάντα ταξικό
πρόσημο. Όπως η ζωή ( και η υπόλοιπη Ε.Ε) αποδείχνουν η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται περνά από
το παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που
παρά τους επικοινωνιακούς σκυλοκαβγάδες όλο μαζί συνδιαλέγονται με τους, χθεσινούς
τοκογλύφους και νυν “θεσμούς”, ενώ διαφημίζουν με κάθε τρόπο της “βέλτιστες πρακτικές” του
ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. δηλαδή τους γνωστούς οδοστρωτήρες λαϊκών δικαιωμάτων και
κατακτήσεων....Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι δεν ακούγεται κουβέντα για το πως θα βρουν δουλειά τα
εκατομμύρια των ανέργων, δεν ακούγεται ψίθυρος για την αποκατάσταση των τεράστιων
απωλειών των εργαζομένων από το 2009 έως σήμερα.
Οι νέες ιδιωτικοποιήσεις βαφτίζονται “αναπτυξιακές συμπράξεις”, ενώ αντί για “κούρεμα στο
μεγαλύτερο μέρος του χρέους”, που δήθεν θα καλυτέρευε τις ζωές μας, γινόμαστε μάρτυρες του
κουρέματος των συντάξεων και των κοινωνικών δαπανών. Παράλληλα οι «κόκκινες» γραμμές για την (μη) παράδοση στους ιδιώτες βασικών υποδομών (αεροδρόμια, σιδηρόδρομος, λιμάνια κ.λπ.)
εξατμίζονται, ενώ παραδόθηκαν νέα δώρα ( ν. 4354) διασφάλιση κερδών κλπ) στους εθνικούς
εργολάβους με επεκτάσεις των παραχωρήσεων κλπ.
Ειδικά για τους εργαζόμενους στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, οι κυβερνητικές προθέσεις φαίνονται
σκοτεινές, καθώς αποκλείστηκε η Ομοσπονδία μας από την επιτροπή για τον νέο “Καλλικράτη” ενώ
παρά την ανακοίνωση της πρόθεσης για την ίδρυση 8ης Αποκεντρωμένης στην Αν. Μακεδονία –
Θράκη, τόσο το ν/σ για τον Ελεγκτή Νομιμότητας των ΟΤΑ όσο και το ν/σ για το λεγόμενο
“παρατηρητήριο δομημένου περιβάλλοντος” παρακάμπτουν πλήρως τις δομές των Αποκεντρωμένων,
αφαιρώντας αρμοδιότητες και προσωπικό.
Το ζήτημα βέβαια δεν αφορά μόνο τις Αποκεντρωμένες αφού η στρατηγική για το λιγότερο κράτος
( ή το κράτος “στρατηγείο” του αλήστου μνήμης Σημίτη) δεν αποτελεί μόνο μνημονιακή δέσμευση (
ν. 4336) αλλά παραμένει κυρίαρχη στις πολιτικές δυνάμεις των ευρωμονόδρομου. Με αυτό τον τρόπο υλοποιείται η μείωση της απασχόλησης στο δημόσιο ενώ μεταφέρονται και νέα βάρη στα λαϊκά στρώματα με την μορφή διάφορων χαρατσιών και δήθεν “ανταποδοτικών” τελών. Έχουμε δηλαδήεφαρμογή των σχεδιασμών που είχαν καταγραφεί στο κείμενο του πρώην Υ.Δ.ΜΕ.Τ. ( περίοδος
Μητσοτάκη) «ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ 2014 – 2016» ...
Για την ΟΣΕΑΔΕ, χωρίς να παραγνωρίζουμε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της εφαρμοζόμενης πολιτικής
που προϋποθέτει κράτος τόσο εχθρικό για τα λαϊκά στρώματα όσο φιλικό για τους επιχειρηματικούς
ομίλους, η ύπαρξη και η ενίσχυση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων δεν αποτελεί
συντεχνιακό στόχο αλλά ουσιαστικό εργαλείο για την παρουσία ισχυρών
αποκεντρωμένων κρατικών δομών στις οποίες έχει πρόσβαση ο πολίτης ( με ιδιαίτερο βάρος
στην επαρχία). Η λογική των κάθετων υπηρεσιών που σιγοντάρεται έξυπνα τόσο από την
συγκυβέρνηση όσο και από ορισμένες κλαδικές συντεχνίες, με δεδομένη την υποστελέχωση και την
μη διάθεση πόρων, οδηγεί στην διάλυση υπηρεσιών και την παραχώρηση όσων από τις αρμοδιότητες
μπορούν να αποφέρουν κέρδη, σε ιδιώτες.
Για τον σχεδιασμό της δράσης μας θα πρέπει να εκτιμηθούν κυρίως οι εξής παράμετροι:α. Το θάψιμο από πλευράς συγκυβέρνησης, με το “νέο” μισθολόγιο της αποκατάστασης
των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων από το 2009 έως σήμερα σε συνδυασμό με
την γκεμπελίστικη ( σε άτυπη συνεργασία με τις υπόλοιπες μνημονιακές δυνάμεις)
τακτική περί αυξήσεων στο δημόσιο.
β. Η συνέχιση εφαρμογής όλου του μνημονιακού οπλοστασίου φορομπηξίας (μονιμοποίηση
“έκτακτων εισφορών”, ΕΝΦΙΑ κλπ) αλλά και νέα αύξηση του ΦΠΑ, δηλαδή του πιο σκληρού ταξικού φόρου.γ. Η συνεχιζόμενη, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις, πολιτική περαιτέρω μείωσης του
δημόσιου τομέα τόσο μέσω άμεσων ιδιωτικοποιήσεων όσο και από την εφαρμογή καλυμμένων
μορφών όπως είναι οι λεγόμενες «αναπτυξιακές συμπράξεις» με ιδιώτες, στην συνήθη κατεύθυνση
διοχέτευσης πόρων στους επιχειρηματικούς ομίλους.δ. Η συνεχής και σταθερή μεθόδευση για την μετατροπή των συντάξεων σε προνοιακά επιδόματα.ε. Η συνέχιση της πολιτικής της «ανταποδοτικότητας» και της επιχειρηματικής
λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών (όσων παραμείνουν δημόσιες) τόσο για την εξασφάλιση
επιπλέον πόρων για τους επιχειρηματικούς ομίλους όσο και την ευκολότερη όσμωση δημόσιου και
ιδιωτικού τομέα ( ΔΟΥ, ΥΔΟΜ, ταυτότητα κτιρίου κλπ). Με την μεθόδευση αυτή από την μια
περιορίζονται οι αντιδράσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ από την άλλη διευκολύνεται η είσοδος και η
κινητικότητα των επιχειρήσεων στους περισσότερο κερδοφόρους τομείς του δημοσίου.στ. Η αξιοποίηση μεθόδων «εσωτερικής πειθαρχίας» του προσωπικού, δηλαδή αδιαμαρτύρητης
υλοποίησης της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής με εφαρμογή της λεγόμενης αξιολόγησης,
μεγέθυνση του μισθολογικού διαχωρισμού κατά την ιεραρχική εξέλιξη. Το είδος της νέας
“αξιολόγησης” αποτυπώνεται ήδη στην επιλογή των «συντονιστών» στις
αποκεντρωμένες διοικήσεις (ν. 4325/15), όπου η μοριοδότηση του βασικού τίτλου
σπουδών φτάνει μέχρι 250 μόρια και της συνέντευξης μέχρι 350( !!!), από την
στοχοθεσία που στην ουσία διατάσει η κυβέρνηση, από την διαιώνιση των μισθών πείνας
που καθιστούν τα επιδόματα προϊσταμένων επιδόματα επιβίωσης κλπ. Από την άλλη στο
πειθαρχικό δίκαιο παραμένουν τόσο η ουσιαστική απαγόρευση κριτικής στην διοίκηση
(άρθρο 6 παρ.1, χωρίο ιζ του ν. 4325/15) όσο και το παράπτωμα - λάστιχο της
«ανάρμοστης συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας » (άρθρο 6 παρ.1, χωρίο ε) του ν.
4325/15…
ΣΤΟΧΟΙ – ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ:Εκτιμώντας τις παραπάνω παραμέτρους, σε συνδυασμό με την άσχημη κατάσταση στην οποία
βρίσκεται το συνδικαλιστικό κίνημα μετά από δεκαετίες πλήρους ενσωμάτωσης των πλειοψηφιών σε
ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ αλλά και σε μια σειρά μεγάλες ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα στην λογική του
κοινωνικού εταιρισμού και των δήθεν “προσγειωμένων” αιτημάτων ( πάντα στα πλαίσια της υποταγής στην κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων) η δράση μας θα πρέπει να οριοθετείται από τρείς κατευθυντήριες γραμμές :
Η μία αφορά τη κατάκτηση ενιαίας, ενωτικής δράσης όλων των εργαζομένων
ανεξάρτητα από εργοδότη και σχέση εργασίας απέναντι στο πραγματικό αντίπαλο,
δηλαδή την μεγάλη εργοδοσία που θησαύριζε πριν ενώ συνεχίζει να κερδίζει σε βάρος μας και
μέσα στην κρίση με την συνεχή βοήθεια κυβερνήσεων και μηχανισμών ΕΕ και ΔΝΤ.
Η δεύτερη αφορά στον αδιάκοπο και ανειρήνευτο αγώνα για την ανάκτηση των τεράστιων
απωλειών μας από την κρίση (εισοδήματα , δικαιώματα κλπ) σε συνδυασμό με την
διεκδίκηση κάθε μέσου , οσοδήποτε “μικρού”, για την άμεση βελτίωση των συνθηκών
διαβίωσης των συναδέλφων.
Η τρίτη αφορά στο ζωντάνεμα των α΄ βάθμιων σωματείων ως δομικό στοιχείο οικοδόμησης
του συνδικαλιστικού κινήματος που απαιτούν οι καιροί, σε συνδυασμό με την πλήρη απαλλαγή
από τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό – παλιό και νέο
Ειδικά όσο αφορά στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις :
1. Η Ομοσπονδία εμμένει στην γραμμή κοινού αγώνα με τους υπόλοιπους εργαζόμενους για την
ανάκτηση των εισοδηματικών απωλειών τουλάχιστο στα προ που 2009 επίπεδα, επαναφορά 13ου –
14ου μισθού κλπ., απόσυρση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων με ανακεφαλαιοποίηση των
ταμείων, διεκδικούμε την δραστική μείωση – κατάργηση των ληστρικών έμμεσων φόρων με πρώτο
στόχο τα είδη βασικής διαβίωσης και κοινής ωφέλειας. Η συνέπεια στον στόχο της μονομερούς
διαγραφής του χρέους απαντά στο που θα βρεθούν οι πόροι.2. Απορρίπτουμε την προσχηματική “αξιολόγηση” των προαποφασισμένων στόχων υλοποίησης
της αντιλαϊκής πολιτικής, των αδιαφανών κριτηρίων, του νέου φτωχολόγιου και της σύνδεσης με τα
επιδόματα των προϊσταμένων. Απαιτούμε την άμεση κατάρτιση οργανογραμμάτων που θα
ανταποκρίνονται στον όγκο των αρμοδιοτήτων και την ανάγκη εξυπηρέτησης των πολιτών. Να μπει
επιτέλους φρένο στα φαινόμενα αδιαφανούς ανάδειξης προϊσταμένων με ανάθεση καθηκόντων (
αναπληρωτές).3. Διεκδικούμε ζητήματα άμεσης αντιμετώπισης όπως : αποκλειστικά εθελοντική
κινητικότητα με κριτήρια και διαφάνεια, με διατήρηση (αναδρομικά) της “προσωπικής διαφοράς” για
όλους, διευκόλυνση νέων γονιών με παιδιά προσχολικής ηλικία και α΄βάθμιας εκπαίδευσης λόγω
προβλημάτων και ελλείψεων στα σχολεία ( μείωση ωρών ολοήμερου κλπ),εξασφάλιση κάλυψης
παιδικών σταθμών, ειδική μέριμνα για τις μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες με ΑΜΕΑ κλπ.4. Η Ομοσπονδία εμμένει στην γραμμή της διατήρησης αλλά και ισχυροποίησής των
Αποκεντρωμένων όχι ως δήθεν τρίτου βαθμού τοπικής διοίκησης, αλλά ως αποκεντρωμένων
κρατικών δομών, στην βάση και των συνταγματικών δεσμεύσεων για τις αρμοδιότητες.Χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι ο σχεδιασμός των κρατικών δομών υπηρετεί πάντα την
κυρίαρχη πολιτική, απαιτούμε τη θεσμική συμμετοχή της Ομοσπονδίας σε όλα τα νομοθετήματα
που αφορούν αρμοδιότητες που ασκούνται από τις Α.Δ.5. Αξιοποιώντας τις ρυθμίσεις αντιδραστικής στόχευσης για την δυνατότητα παροχής κινήτρων σε
ειδικές κατηγορίες υπαλλήλων στα νησιά από Περιφέρειες – ΟΤΑ, επαναφέρουμε την ανάγκηπαροχής κινήτρων προσέλκυσης και παραμονής ( φορολογικών, προϋπηρεσίας, μοριοδότηση
μετακινήσεων, επιδότησης κατοικίας κλπ) στους υπηρετούντες σε προβληματικές περιοχές
(απομακρυσμένες, ορεινές, νησιώτικες κλπ).Καμία συζήτηση για περικοπή του επιδόματος
προβληματικών παραμεθορίων περιοχών.6. Με την στήριξη και την συμμετοχή των Α΄ Βαθμίων επιχειρούμε παρεμβάσεις αφενός
ενημέρωσης των πολιτών για τις πολιτικές που καλούμαστε να εφαρμόσουμε, όσο και οργάνωσης
αγώνων (αξιοποιώντας κοινωνικές συμμαχίες) για την ανατροπή αντιλαϊκών πολιτικών και
μέτρων που εφαρμόζονται μέσω των υπηρεσιών που εργαζόμαστε. Στην κατεύθυνση αυτή
αντικειμενικά οδηγεί η άμεση υπηρεσιακή μας εμπλοκή και μάλιστα κατά τρόπο εκτελεστικό σε
νευραλγικούς τομείς με έντονα ταξικό χαρακτηριστικά (έλεγχος ΟΤΑ, αυθαίρετα, περιβάλλον – δάση,
υδάτινοι πόροι, μεταναστευτική πολιτική, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας). Μόνο η ουσιαστική
συμπόρευσή μας με ευρύτερα λαϊκά στρώματα μπορεί να θωρακίσει την υπεράσπιση
αλλά και την αναγκαία διεύρυνση των εργασιακών, μισθολογικών και κοινωνικών μας
δικαιωμάτων.
7. Εργαζόμαστε σε συνεργασία και με άλλους κλάδους εργαζομένων για την μαζικοποίηση και την
ενίσχυση της ενεργούς δημοκρατικής συμμετοχής όλων των συναδέλφων στους
πρωτοβάθμιους συλλόγους χωρίς αποκλεισμούς, ανεξάρτητα από την εργασιακή σχέση.8. Συμμετάσχουμε ως Ομοσπονδία σε πρωτοβουλίες προάσπισης και διεύρυνσης
κοινωνικών δικαιωμάτων (ασφαλιστικά δικαιώματα, σύγχρονη δημόσια δωρεάν και για
όλους υγεία, παιδεία, πρόνοια κλπ) που άλλωστε αποτελούν τμήμα του «κοινωνικού» μας
μισθού.
9. Εντείνουμε τον αγώνα για την απόκρουση των άμεσων ή έμμεσων ιδιωτικοποιήσεων και την
προσαρμογή του δημοσίου στις ανάγκες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των
λαϊκών αναγκών όπως περιγράφεται στην «Στρατηγική της Ε.Ε. για το 2020».10. Σε συνεργασία με λαϊκές επιτροπές, ταξικά σωματεία π.χ. στο χώρο των Περιφερειών και των
ΟΤΑ αλλά και σχετικής επιστημονικής αναφοράς (π.χ. δασολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, γεωλόγοι,
μηχανικοί κλπ) αναδεικνύουμε ζητήματα της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής.11. Εργαζόμαστε σε συνεργασία με λαϊκές επιτροπές, φορείς και σωματεία για την ανάδειξη της
ανάγκης μαζικών προσλήψεων σε κρίσιμους τομείς του δημοσίου (υγεία, παιδεία, προνοιακές δομές
κλπ) στον αντίποδα της προπαγάνδας και της πολιτικής επιλογής για «μικρότερο κράτος», ταυτόχρονα
με την ανάδειξη της ανάγκης για σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
έχουμε μπροστά μας να νέα βαριά “προαπαιτούμενα”, τις επόμενες “αξιολογήσεις”, νέες περικοπές,
τους περιορισμούς στις συνδικαλιστικές ελευθερίες ( παρά τις νέες “κόκκινες” γραμμές ) και τελικά τα μνημόνια διαρκείας. Σίγουρα η κατάσταση δεν είναι εύκολη αλλά παρά τις δυσκολίες μπορούμε να πάμε μπροστά αν έχουμε θέληση για αγώνα και καθαρή ματιά.Για χρόνια, ακόμα και σήμερα οι δυνάμεις του, παλιού και νέου εργοδοτικού συνδικαλισμού,
θολώνουν τις αιτίες, ενώ αναδεικνύουν με κραυγές τα αιτιατά. Οι δυνάμεις αυτές, στο πλευρό
πάντα των κυβερνήσεων, συστηματικά αποκρύπτουν ότι ανεξάρτητα από το επίπεδο της κρίσης, την
ισχύ των οικονομιών, τα χαρακτηριστικά του χρέους και των ελλειμμάτων, την ύπαρξη μνημονίων ή
όχι, τις "προοδευτικές", "φιλελεύθερες" ή "αριστερές" κυβερνήσεις, το "επεκτατικό" ή "περιοριστικό" μείγμα διαχείρισης, τελικά σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες εφαρμόζεται με παραλλαγές η ίδια πολιτική
διάσωσης των κερδών και φτωχοποίησης των λαών. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και σήμερα αντί να
καταδείχνουν τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων, δηλαδή τους εγχώριους και μηπλουτοκράτες που θησαυρίζουν ακόμα και μέσα στην καπιταλιστική κρίση, είτε ασκούν άσφαιρη
κριτική στο πολιτικό προσωπικό για "ανικανότητα", είτε επιχειρούν να μετατρέψουν την
δικαιολογημένη αγανάκτηση σε στήριξη των κυβερνητικών επιλογών. Καταριούνται τα "μνημόνια"
της περιόδου 2010 μέχρι σήμερα ενώ αποκρύπτουν ότι τα μνημόνια, παλιά και νέα, συμπυκνώνουν
τις πολιτικές επιλογές των ευρωενωσιακών συνθηκών από την εποχή της συνθήκης του Μάαστριχτ
μέχρι την «στρατηγική 2020» που στοχεύουν στην ανεμπόδιστη κερδοφορία των επιχειρηματικών
ομίλων της Ε.Ε.Αν δεν ξεμπερδέψουμε με τέτοιες λογικές οι όποιοι αγώνες θα είναι εξαρχής υπονομευμένοι.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,Η Ομοσπονδία μας στα λίγα χρόνια της λειτουργίας της μέτρησε μικρά αλλά σταθερά βήματα προς τα εμπρός, όχι λόγω ιδιαίτερων ικανοτήτων, αλλά λόγω του ότι αταλάντευτα έθεσε ( τουλάχιστο
προσπάθησε) σαν “μπούσουλα” τα συμφέροντα των εργαζομένων στις Αποκεντρωμένες, από την
σκοπιά των συμφερόντων του συνόλου των εργαζομένων στη χώρας μας. Η κατάσταση δεν είναι
καλή. Η ύπαρξη της ΟΣΕΑΔΕ δεν μπορεί να αναστρέψει την υπάρχουσα παγιωμένη κατάσταση,
μπορεί όμως να συμβάλλει στην δημιουργία προϋποθέσεων, στο μέτρο που της αναλογεί, για τη
αναγκαία, ανασυγκρότηση του υπαλληλικού - εργατικού κινήματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση όλοι μαζί μπορούμε !